Petrarch Laura Francesco Petrarch and Laura For a woman he would never know
For a woman he could never have
He should change the world forever
site map   contact  

  PETRARCH
  LAURA & OTHERS

  PICTURES
  WRITINGS
  BOOKS

  THE COLLECTION

  EVENTS
  PAPERS & ESSAYS
  MUSIC SETTINGS

  FAQs
  WEB LINKS
  SITE MAP

  CONTACT

Google


Search this Site
Search the Web



Bucolicum Carmen

Francesco Petrarca

Pietas pastoralis

     Martius 
     Quid genitrix ueneranda dolet, germane? quid illi 
     Accidit hoc dignum gemitu? quorsumue recentes 
     Mesta pluet lacrimas, nec lumina nostra madescent? 
     Apitius 
     Cuncta uorant anni uolucres; domat omnia tempus 
5    Indomitum; cecidit matris fortuna decorque 
     Arentique uirens senio dat terga iuuentus. 
     Martius 
     Aspice quot circum stabiles, urgentibus annis, 
     Et uirides cernuntur anus. Aliunde profecto 
     Luctus et offensi ueniunt suspiria cordis. 
10   Querere nos causas, fatisque obstare repertis 
     Suadet amor, pietasque iubet, meritumque reposcit 
     Altricis, partusque labor, fastidia, cure. 
     Apitius 
     Vim nescit natura pati; licet omnia certent 
     Pectora ab aduerso, cunctas licet aduocet artes 
15   Humanum genus et studio contendat inani, 
     Inuictum caput illa ferens, contemnet habenas. 
     Martius 
     Hec prope diis natura pares iubet esse parentes. 
     Apitius 
     Hec eadem prohibet cursum preuertere uite, 
     Et rerum turbare uices. Iuuenescere mater 
20   Nostra nequit; uaria est pietas; de coniuge quisque 
     Cogitet et paruis studeat succurrere natis. 
     Martius 
     De genitrice nichil? Sed enim michi maxima matris 
     Cura subest uidue; nil hac michi carius usquam. 
     Apitius 
     Quis uetat esse pium? Munus leue dulcia uerba. 
25   Hos humeros, has illa manus, hec brachia nobis 
     Sola dedit, donisque suis ea sola fruatur. 
     Non comes esse sibi, quascunque uocarit in oras, 
     Abnuo, nec fragili baculum me ferre senecte. 
     Martius 
     Dii tibi consilium celo tribuere sereno; 
30   Nunc pietas sua regna tenet, sua possidet arma: 
     Filius es, matri uin subueniamus egenti? 
     Apitius 
     Fare; quid expectas? Omnis mora torquet amantem. 
     Martius 
     Est domus ampla sibi, nemoroso condita colle, 
     Dudum magnanimi longo quam tempore fratres 
35   Obsequiis coluere piis. Tum cognita late 
     Mater erat, saltus nimis inuidiosa per omnes, 
     Felix et partu, et siluestribus inclita gazis, 
     Ac nemorum regina potens; mors inuida natos 
     Preripuit misere, perierunt corpora fratrum. 
40   Fama uiget. Nos ludibrio dilata iuuentus 
     Spiramus; sed fama iacet, tenebrisque sepulta est. 
     Sub nobis mutata domus fortuna; tot annis 
     Incolumis, nostros cecidit non passa furores. 
     Hec matri reparanda domus; nil gratius illi, 
45   Ni quo fata premunt, fractis consurgere bustis 
     Aspiceret natos et tempora prisca reuerti. 
     Apitius 
     Milia sunt hominum, curarum milia mille: 
     Quisque sibi sapiens. Vnde hec tibi somnia frater? 
     Pellere pauperiem labor est mortalibus ingens, 
50   Cui nunquam speranda quies; nos sorte maligna 
     Viuere per siluas ulla uix possumus arte; 
     Et (tecum, germane, loquor) non furta rapinis 
     Mixta iuuant, plenis nec prede ab ouilibus acte. 
     Tu noua tecta paras ruiture attollere matri? 
     Martius 
55   Non noua, sed ueterum turpes reparare ruinas 
     Da, frater, da, care, manus partemque uirilem 
     Sponte subi; uincat pietas inuicta laborem. 
     Siccemus pariter lacrimas, et mesta parentis 
     Pectora, ne tales doleat genuisse, leuemus. 
     Apitius 
60   Cura superuacui pectus quatit! Occidit illa 
     Spes sobolis, que cuncta procul compleuerat arua, 
     Nec muris contenta suis, nec cespite paruo. 
     Ad paucos reditum; pascent nos auia baccis 
     Arboreis, duplicisque capax testudinis antrum, 
65   Dum tonat, excipiet, uentosque arcebit et imbres, 
     Mater ubi alternis conuiuia festa diebus 
     Hic aget atque illic, geminoque fruetur honore. 
     Martius 
     Coniugibus despecta quidem et calcata superbis, 
     Ac dominas habitura nurus! Quin flectere tandem 
70   Et monitus meliora uide: Genitricis uterque 
     Tecta colat, limenque pius uenerator adoret, 
     Quod sacri tetigere pedes. Non aspera mando; 
     Dulce est annose iuuenem seruire parenti. 
     Non in uestibulo pudeat me mane uideri 
75   Sollicitum, quid mandet anus. Quin septa laremque 
     Molimur, solitas sedes? Hinc iussa nepotes 
     Accipiant, hic una domus, nec scissa potestas, 
     Nec fratrum diuisus honos. Vicinia iunctos 
     Horrebit; uirtus gladio plus uera timetur. 
80   Aggrediamur opus, quedam leuiora uidentur 
     Expertis; genitrix, animos si cernat amicos, 
     Ipsa aderit; nam pascit oues, pascitque iuuencos, 
     Vnde istas cumulamus opes. Ars fallere matrem 
     Prima quidem pueris! Fortune frusta uetuste, 
85   Preterea et terre salis altum infodit aceruum, 
     Quem cupido quondam pecori blandita latenter 
     Miscuit et sapidas aspergine reddidit herbas; 
     Insuper ad ueteres ortos, umbrosaque Tempe, 
     Saturnique domos, et que possedimus ultra 
90   (Lidius at nunc hospes habet) uiolentus ab alto 
     Monte cadit riuus, qui, dum sua rura reuisit, 
     Impedit inualidam transuerso gurgite matrem. 
     Pons fuit hic, manibus sanctorum structus auorum, 
     Tempus in hoc solidus; tacitos quo tramite fures, 
95   Qui gregibus pestem, siluis suprema parabant, 
     Repperit argutus nocturno tempore pastor; 
     Collaque sic meritis fregit. Tua dextera pontem 
     Hunc (tibi nota loquor) tumidas effudit in undas, 
     Dumque nocere michi properas, matrique tibique 
100  Et gregibus siluisque noces. Sed iurgia mitto. 
     Hic nostram modo poscit opem; sine crimine quamuis, 
     Non onerum partem tecum tolerare recuso. 
     Apitius 
     Compulit in facinus tua longa superbia. Verum 
     Cimba breuis fluuio est, habilis transire uolenti; 
105  Rus breue trans fluuium superest; fortuna solutos 
     Angustat, finesque locat quos fratribus olim 
     Tam bene pacatis quam nos sumus. Arcta priorum, 
     Arcta extremorum confinia; at inter utrumque 
     Laxarunt sua rura senes. Audacia letos 
110  Non stabiles habet euentus: En omnia demum 
     Ad primas rediere uias, forsque improba giro 
     Lusit in assiduo. Quid quod sine ponte manemus 
     Tutius in ripa? Iam, quantum ad cetera, serum est 
     Edificare domos sub tempus uelle sepulcri. 
     Festinus 
115  Quid uano sermone leues consumitis horas? 
     Tertius ille minor, quem uos calcare soletis, 
     Siluas frater habet; iam fundamenta domorum 
     Sede locat patria; genitrix sibi rura gregemque 
     Credidit et nati gremio secura quiescit. 
120  Parent cuncta sibi. Curas agit ille seniles 
     Ense puer stricto, laqueisque sub arbore tensis, 
     Quis auium furumque pedes et colla premantur. 
     Pinguibus arentes tenerisque ab ouilibus arcent 
     Fortia claustra lupos, tristis non murmurat ursus, 
125  Sanguineus non seuit aper, non sibilat anguis, 
     Non rapidi predas abigunt ex more leones, 
     Non aquile curuis circumdant unguibus agnos; 
     Excelso, predulce canens, sedet aggere custos. 
     Pascua tuta silent. Audit iam litus utrumque 
130  Carmen, et extremus calaber ligurumque recessus, 
     Vndifragi sectique tenens conuexa Pelori. 
     Si uocem extulerit, Mauros turbabit et Indos, 
     Arctoasque niues, austrique calentis arenas. 
     Imperat is uobis linguam cohibere; capellas 
135  Ite domum tondere inopes. Negat almaque mater 
     Partem uteri uos esse sui, suppostaque iurat 
     Pignora falsa sibi: Vallis te proxima misit, 
     Apenninigene qua prata uirentia silue 
     Spoletina metunt armenta gregesque proterui; 
140  Te longinqua dedit tellus et pascua Rheni. 
     Martius 
     Nunc memini: Audieram ueteres narrare bubulcos. 
    
    


© Copyright 1999-2006
Peter Sadlon
Updated Sept 10th 2007

A Merentha Entertainment Project


PETRARCH LAURA PICTURES WRITINGS BOOKS EVENTS PAPERS SETTINGS FAQs CONTACT